Küçük Mahmut derslerine çok iyi çalışıordu, sonuç olarak daima sınıfın birincisiydi.
Babasının bu işe çok sevindiğini söylemeye gerek yok. O akşam s-da oğlanın getirdiği pekiyilerle dolu karneyi gözden geçirdikten sonra, hafifçe öksürerek genzini temizledi ve “Besbelli bu çocuk zekâsını benden almış,” dedi.
Anne bunun üzerine, “Ona şüphe yok,” diye cevap verdi. “Zira benim zekâm yerinde duruyor.”